SESSİZ GEMİ TÜRKİYE

Yahya Kemal Beyatlı'nın "Sessiz Gemi" adli şiirini bilirsiniz. Hiç geri gelmeyecek yolcularla birlikte meçhule doğru bir gemi yola çıkar. Limandan kalktığı andan itibaren ardından bakanlar da gemideki yolcular da karamsar ve ağlamaklı bir ruh halindedirler. Rota belirsiz, yolcular çaresiz, kaptan tek başına. Şimdi bu gemidekiler güle oynaya gidecek değiller ya. Okyanusta meçhule doğru açılan bir gemide siz de olsanız aynı halde olurdunuz.  

 

Şimdi o gemideki vatandaşa bir iki çift lafım var. İyi de binmeseydin kardeşim o gemiye. Nereye gideceği belli olmayan bir gemiye binme kardeşim. Seni okyanusta bermuda şeytan üçgenine taşımayacak bir gemiye binmeyeceksin kuzum. Sonu karanlık olan gemide ne işin var senin ! Geminin şatafatı mı cezbetti seni ? Yoksa çığırtkanlara inanıp zengin olma hayali ile mi bindin o gemiye ? Yoksa eline tutuşturulan broşürde yazılanlara mı kandın ? Belki de kalabalık bir grup gemiye biniyordu, sen de vardır bu yolculukta bir hikmet deyip aralarına mı karıştın ? Bende bedava ekmek arası döner dağıtılıyor diye bindin o gemiye ? Hayatının yolculuğuna çıkıyorsun. Zaman geri gelmez. Bir bak bakalım. Bu geminin kaptanı kim ? Yolu biliyor mu ? Elinde rotası var mı ? Sana, ailene geleceğine ne vaat ediyor.

 

Öyle yada böyle bindin o sessiz gemiye. Okyanusun ortasında kalakaldın değil mi? Nereye gitsen karanlık. Günlerde yıllarca yol alıyorsun ama bir limana varamıyorsun. Şimdi o gemiden nasıl ineceğini de bilemiyorsun değil mi ? Kaldın zifiri karanlık sularda. Bir de iyi tarafından bak. O gemide sadece sen değilsin. Sürü psikolojisi ile hareket edip binen çok yolcu var o gemide. Seni uyaranlara aldırmadın. O geminin seni meçhule götüreceğini haykıranlara sırtını çevirdin. Yetmedi hazine avına çıkmış avcı gibi geminin güvertesinden bakıp dalga geçtin. Bilgili olana, elinde marifeti olanı dinlemedin. Şimdi günlerce siyah ufka bakadur nemli gözlerle. Belki bir ışık yanar da zifiri karanlıktan çıkarsın.

---

Şir Emir KAYA